Federal İdare Mahkemesi 1992 yılında 12 yaşında ebeveyni olmadan tek başına Almanya’ya gelen bir yabancının davasına bakmıştır. Davacıya 2003 yılında siyasi mülteci başvurusu reddedilmesi üzerine kendisini ülkesinde ölüm tehlikesi beklemesi olasılığıyla sınırdışı edilmeme güvencesi verilmiştir. Davacı 2005 yılında yürürlüğe giren İkamet Yasasının öngördüğü insalcıl nedenlerden dolayı ikamet izni düzenlemesine dayanarak ikamet izni almıştır. Davacı 2005 yılında ikamet hakkı almak için başvurmuş, başvurusu ikamet izni kesintiye uğradı gerekçesi ile reddedilmiştir.  Reddedilen başvurusuna karşı başvurduğu İdare Mahkemesi ve Hessen Eyalet İdare Mahkemesi, davacının 2003 Aralık ayında ikamet iznini uzatmak için başvuru yaptığını ve bu başvurunun ikamet izninin sona ermesinden 4 gün sonra yapıldığını ve böylece ikamet izninin kesintiye uğradığını ve 7 yıllık kesintisiz ikamet izni koşulunun yerine getirilmediğini ileri sürmüşlerdir. Anılan Mahkemeler, kararlarını İkamet Yasasının 85’inci maddesinin öngördüğü 1 yıla kadar olan kesintilerin, yasal ikamet sürelerinin kesintileriyle ilgili olduğu, ancak anılan maddenin ikamet izinlerindeki kesintilerle ilgili olmadığı şeklinde gerekçelendirmişlerdir.

Federal İdare Mahkemesi bu görüşe katılmamıştır. Federal İdare Mahkemesine göre, İkamet Yasasının 85’inci maddesi ikamet izninin de kesintiye uğradığı süreleri kapsamakta ve yetkili yabancılar dairesine bir yıla kadar olan bu tür kesintilerde yasaca öngörülen takdir hakkını kullanmasını şart koşmaktadır. Federal İdare Mahkemesi, yetkili yabancılar dairesinin 4 günlük çok kısa olan kesintiyi ele alırken yasanın öngördüğü takdir hakkını kullanmadığına ve bu nedenle, davacının Almanya’da ikameti kesintiye uğramadan 7 yıllık süreyi doldurduğuna hükmetmiştir.